من فدورا رو از نسخه 4 شروع کردم؛ زمانی که شاید کمتر کسی بود که اطلاع از وجود لینوکس و ماهیت لینوکس داشت؛
هنوز هم سرور هایی با نسخه های مختلفی از فدورا در گوشه کنار کشور و خارج از کشور برپا کرده ایم که سرویس دهی میکنند . بله، تجربه های خیلی زیادی هم بر روی سیب و فدورای نسخه 6 ان داریم؛ نا سلامتی حدود 4 ساله از س ی ب استفاده میکنیم؛ همه چیزش ردیف است، اما وقتی هم که crash کرد؛ واقعا کرش میکند؛ تحت هیچ شرایطی نمیشه روش دوباره حساب کرد؛
بله، راه حل خوبی ارائه کردید، استفاده از نسخه های پایین تر، مثلا نسخه 5 و 6 و 7 در نیمه دوم سال 2010، در حالی که نسخه های 12 و 13 اون موجود هستند !
اما؛ با عرض تاسف، این مورد باعث شده اوبونتو و بطور کلی، خانواده دبیان، نه فقط از نظر من، که از نظر خیلی از دوستان و اساتید، از فدورا سبقت گرفته و رتبه بهتری در محبوبیت و سرویس دهی داشته باشه. من، در خصوص اکثر دوستانی که سرویس برای ایشان برپا شده، به محض عرضه نسخه جدید، تغییرات رو روی همه سرور ها لحاظ میکنم؛ تاکنون هم هیچ مشکلی نداشته ایم با این مورد. پایداری بهتر، کیفیت بالاتر و امنیت بیشتر.
باز هم عرض میکنم؛
شاید از نوشته ها و گفته های من اینطور برمیاد که یا دارم از خانواده دبیان حقوق میگیرم، یا با فدورا و خانواده ردهت خصومت دارم، یا ... ؛ اما من هم مثل خیلی از دوستان لینوکس رو با فدورا شروع کردم؛ اما چیزی که من در عمل دیده ام، قدرتمند تر بودن اوبونتو نسبت به فدورا بوده .
شاید اشکال از من باشه که انتظار دارم دو سیستم عامل متفاوت (هرچند OpenSource) با تنظیمات مشابه، کارکردی یکسان داشته باشند .
سایر اساتید نظری ندارند ؟