7سپاس
LinkBack URL
About LinkBacks
اين عکسي است که فضاپيماي «وويجر» از زمين گرفته است. عکسي که زمين را در فضاي بيکران نشان مي*دهد.
به گزارش خبرنگار «تابناك»، «کارل ساگان»، ستاره*شناس آمريکايي کتابي با همين عنوان نوشته است.
در قسمتي از اين کتاب مي*خوانيم:
دوباره به اين نقطه نگاه کنيد. همين جاست. خانه اينجاست. ما اينجاييم. تمام کساني که دوستشان داريد، تمام کساني که مي*شناسيد، تمام کساني که تا به حال چيزي در موردشان شنيده*ايد، تمام کساني که وجود داشته*اند، زندگي*شان را در اينجا سپري کرده*اند. برآيند تمام خوشي*ها و رنج*هاي ما در همين نقطه جمع شده است.
هزاران مذهب، ايدئولوژي و دکترين اقتصادي که آفرينندگانشان از صحت آنها کاملا مطمئن بوده*اند، تمامي شکارچيان و صيادان، تمامي قهرمانان و بزدلان، تمامي آفرينندگان و ويران*کنندگان تمدن، تمامي پادشاهان و رعايا، تمامي زوج*هاي عاشق، تمامي پدران و مادران، کودکان اميدوار، مخترعان و مکتشفان، تمامي معلمان اخلاق، تمامي سياستمداران فاسد، تمامي «ابرستاره*ها» تمامي رهبران کبير، تمامي قديسان و گناهکاران در تاريخ* گونه ما آنجا زيسته*اند؛ در اين ذره غبار که در فضاي بيکران در مقابل اشعه خورشيد شناور است. زمين ذره*اي خرد در برابر عظمت جهان است. به رودهاي خون که توسط امپراتوران و ژنرال*ها بر زمين جاري شده، البته با عظمت و فاتحانه بينديشيد. اين خونريزان، اربابان لحظاتي از قسمت کوچکي از اين نقطه بوده*اند. به بي*رحمي*هاي بي*پاياني که ساکنان گوشه*اي از اين نقطه، توسط ساکنان گوشه ديگر (که از اين فاصله نمي*توان آنها را از هم بازشناخت) متحمل شده*اند.
بينديشيد چقدر اينان به کشتن يکديگر مشتاقند، چقدر با حرارت از يکديگر متنفرند. تمامي شکوه و جلال ما، تمامي حس خودمهم*بيني بي*پايان ما، توهم اين*که ما داراي موقعيت ممتاز در پهنه گيتي هستيم، به واسطه اين عکس به چالش کشيده مي*شود. سياره ما لکه*اي گم*شده در تاريکي کهکشان*هاست. در اين تيرگي عظمت بي*پايان هيچ نشانه*اي از اين*که کمکي از جايي مي*رسد تا ما را از شر خودمان در امان نگاه دارد، ديده نمي*شود.
زمين تنها جاي شناخته شده است که قابليت زيست دارد. هيچ جايي نيست؛ حداقل در آينده نزديک که گونه بشر بتواند مهاجرت کند. مشاهدات، بله؛ استقرار، هنوز نه. خوشتان بيايد يا نه، زمين تنها جايي است که مي*توانيم روي پايمان بايستيم. گفته شده که فضانوردي تجربه*اي است شخصيت*ساز که فرد را فروتن مي*سازد. شايد هيچ تصويري بهتر از اين، غرور ابلهانه و نابخردانه نوع بشر را در دنياي کوچکش به نمايش نگذارد. براي من اين تصوير تأکيدي است بر مسئوليت ما در جهت برخورد مهربانانه*تر با يکديگر و سعي در گرامي*داشتن و حفظ کردن اين نقطه آبي کمرگ؛ تنها خانه*اي که تاکنون شناخته*ايم.
