OSI مدل هفت لایه ای
1- لایه فیزیکی
2- لایه پیوند داده ها
3- لایه شبکه
4- لایه انتقال
5- لایه جلسه
6- لایه ارائه( نمایش)
7- لایه کاربرد
Physical Layerلایه فیزیکی
وظیفه اصلی: انتقال بیت ها به صورت سیگنال الکتریکی و ارسال آن بر روی کانال
پارامترهای مورد نظر: ظرفیت کانال فیزیکی، نرخ ارسال، نوع مدولاسیون، چگونگی کوپلاژ با خط انتقال، نوع کابل، و نوع رابط ( کانکتور) کابل
این لایه تماما سخت افزاری است.
استاندارد های انتقال:
RS-232, RS-422, …
Data Link Layerلایه پیوند داده ها
وظیفه: انتقال داده ها با استفاده از مکانیزمهای کشف و تصحیح خطا
شکستن اطالاعات ارسالی از لایه بالاتر به واحدهای استاندارد و کوچکتر به نام فریم
کنترل یا تنظیم جریان ارسال فریم ها به گونه ای که یک دستگاه کند هیچ فریمی را به خاطر آهسته بودن از دست ندهد
اعلام وصول داده ها یا عدم رسید داده ها به فرستنده
پروتکل های معروف برای این لایه:
SDLC
HDLC
Network Layer لایه شبکه
این لایه وظیفه دارد هر بسته اطلاعاتی را پس از دریافت به مسیری هدایت کند تا آن بسته بتواند به مقصد برسد. به عبارت دیگر وظیفه این لایه مسیر یابی است.
تمام ماشینهای شبکه دارای یک آدرس جهانی و منحصر بفرد هستند که هر ماشین بر اساس این آدرسها اقدام به هدایت بسته ها به مقصد می کند.
این لایه ذاتا “بدون اتصال” است
Transport Layer لایه انتقال
وظیفه: ارسال مطمئن یک فریم
لایه انتقال پس از ارسال یک فریم منتظر می ماند تا سیگنالی از مقصد مبنی بر دریافت آن فریم دریافت کند، در صورت عدم دریافت سیگنال مزبور مجددا اقدام به ارسال فریم مزبور خواهد کرد.
دیگر وظایف:
تقسیم پیامهای بزرگ به بسته های اطلاعاتی کوچکتر
بازسازی بسته های اطلاعاتی وتشکیل یک پیام کامل
شماره گذاری بسته های کوچکتر جهت بازسازی
Session Layer لایه جلسه
وظیفه برقراری یک ارتباط منطقی بین نرم افزارهای دو کامپیوتری که به یکدیگر متصل هستند به عهده این لایه است.
وظیفه این لایه فراهم آوردن شرایط یک جلسه همانند ورود به سیستم از راه دور ، احراز هویت طرفین ،مشخص نمودن اعتبار پیامها ، اتمام جلسه ، حسابداری مشتری ها
Presentation Layer لایه نمایش
وظایف: فشرده سازی ، رمزنگاری ، تبدیل اطلاعات به کدهای
ASCII , Unicode
Application Layer لایه کاربرد
فراهم ساختن امکان دسترسی کاربران به شبکه با استفاده از نرم افزارهایی مانند
FTP , E-mail, …
منبع