ما شیشه را میبینیم چون مقداری از فوتون ها را بازتاب میکند.(فوتون هایی که به هسته برخورد میکنند)
اکثر امواج الکترومغناطیس از هوا عبور میکند چون تراکم اتم ها کم است.
طیف نور مرئی از شیشه عبور میکند(البته نه همه ی آن.کمی جذب و کمی بازتاب میشود) به دلیل ساختار منظم(کریستالی) اتم های شیشه.
فضای بین هسته ها در تمام اتمها خالی است (99%) که نور میتواند با طول موج ریزی که دارد عبور کند اما از چوب نمیتواند عبور کند چون ساختار مولکولی آن منظم نیست.
جالب است بدانید که نور ماورای بنفش با اینکه طول موجش ریز تر است از شیشه عبور نمیکند
هسته ها منظم اند و شاید تشکیل یک تونلی خاص میدهند و فوتون نیز حرکت موجی خاصی دارد.یعنی تونلی داریم که طیف خاصی عبور میکند و بزرگتر یا کوچکتر از آن به هسته ها برخورد میکند.
اما امواج رادیویی چگونه از چوب که ساختار مولکولی نامنظم دارد عبور میکند.اما از آهن که به مراتب منظم تر است نه!
طول موج امواج بسیار بزگتر از نور هست مثلا امواج 2.4 گیگاهرتز خودمان طول موج 12.5 سانتی متر دارند و طبیعتا نمیتواند از فضای بین هسته ها عبور کند.پس غیر قابل عبور است .
محیط پیرامون ما بسیار پیچیده تر از آن است که بتوانیم برای همه اتفاقات یک فرمول کلی ارائه کنیم.
یه واقعیتی که میدونیم اینه که امواج فرکانس پایین بهتر از دیوار رد میشن و از آهن که خاصیت مغناطیسی قوی داره رد نمیشن.
پس جدای از بحث ساختار اتم ها که در نور بحث کردیم اینجا خاصیتی به نام خاصیت مغناطیسی مطرح است.
آهن خاصیت مغناطیسی قوی دارد که مسیر میدان را قطع میکند.
در یک آزمایش سه ماده را به عنوان صفحه های نازکی در میدان مغناطیسی قرار میدهیم
اگر ما یه صفحه آلومینیومی داشته باشیم زیرش آهنربا بذاریم اثر آهنربا کم میشه ولی باز میخ رو جذب میکنه (از روی صفحه) و جنس دیگرمان چوب هست که به مراتب ضعیفتر از آلومینیوم هست و اثر آهنربا از روی آن به قوت خود باقی است.
اما اگر از صفحه آهنی استفاده کنیم دیگر نیروی مغناطیسی به طرف دیگر آهن اثر نمیکند بلکه آهن خود یک میدان مغناطیسی جدید خواهد داشت.
آلومینیوم که تقریبا خاصیت مغناطیسی نداشت در فرکانس های بالا شبیه آهن عمل میکند یعنی میدان مغناطیسی متغیر(امواج الکترومغناطیس) را قطع میکند همان طور که آهن میدان مغناطیسی را قطع میکند. پس فرکانس هرچه بالاتر رود موادی که خاصیت مغناطیسی نداشته اند خاصیت مغناطیسی پیدا می کنند و مثل آهن در برابر نیرو مقاومت میکنند. به همین خاطر هست که امواج فرکانس بالا به سختی از دیوار عبور میکنند چون دیوار خاصیت مغناطیسی پیدا میکند.
پس با این حساب گذر یک موج رادیویی از دیوار متفاوت از گذر نور است.
یعنی فوتونی که طول موج ریز دارد از فضاهای خالی هسته عبور میکند اما فوتونی که طول موج زیاد دارد بر ماده اثر میکند و بسته به خاصیت مغناطیسی که آن ماده دارد بر آن طرف ماده تاثیر میگذارد.
- - - ادامه - - -
هدف این دانشمند از این آزمایش این نبود که حرف شما رو یعنی عبور نور از دیوار رو ثابت کنه بلکه میخواست به ساختار اتم پی ببره.
نور از 7 لایه اتم گذشت اما از لایه های بیشتر نه.
فرض کنید یه جسم سوراخ دار مثل تور پنجره داریم اگر 50 تا تور پنجره رو به طوری که سوراخ هاش در یک امتداد باشند قرار بدیم باز نور عبور میکنه مثل شیشه اما اگر این تورها سوراخ هاشون در یک امتداد نباشن نور رد نمیشه مثل ساختار طلا.
من احساس میکنم شما بیشتر دوست دارید بحث فلسفی کنید تا علمی.