نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 از مجموع 1

موضوع: لایه ها در مدل مرجع OSI

  
  1. #1
    نام حقيقي: نسترن رجب زاده

    تازه وارد
    تاریخ عضویت
    Apr 2018
    محل سکونت
    تهران
    نوشته
    1
    سپاسگزاری شده
    0
    سپاسگزاری کرده
    0

    لایه ها در مدل مرجع OSI

    در سال ۱۹۴۷ ISO استانداردهای شبکه را معرفی کرد استانداردی از این سازمان که تمام جنبه های ارتباطات شبکه را در بر میگیرد مدل OSI می باشد. این مدل در اواخر دهه ۱۹۷۰ معرفی شد.سیستم باز، مجموعه ای از پروتکلهاست که موجب می شود چند سیستم با معماری های مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار کنند به عبارت دیگر مدل OSI سعی دارد نشان دهد که چگونه می توان بدون تغییر در نرم افزار و سخت افزار سیستم های مختلف، بین انها ارتباط برقرار کرد.مدل OSI یک پروتکل نیست بلکه مدلی برای درک وطراحی معماری شبکه است که قابل انعطاف ، توانمند و کارا باشد.مدل OSI محیط کاری لایه ای برای طراحی سیستم های شبکه است این مدل از هفت لایه مجزا ولی مرتبط با هم تشکیل شده است که هر لایه بخشی از فرایند انتقال اطلاعات در شبکه را انجام می دهد.


    هفت لایه مدل OSI را می توان به سه دسته تقسیم کرد. لایه های فیزیکی، پیوند داده و شبکه،لایه های پشتیبان شبکه هستند. این لایه ها با جنبه فیزیکی انتقال داده ها سرو کار دارند(مثل مشخصات فیزیکی،اتصالات فیزیکی،آدرس دهی فیزیکی،زمانبندی انتقال و قابلیت اعتماد).لایه های جلسه، نمایش و کاربرد ، لایه های پشتیبان کاربر هستند.این لایه ها موجب می شوند سیستم های نرم افزاری غیر مرتبط ، با هم کار کنند.لایه انتقال این دو دسته لایه ها را با هم ارتباط می دهد و تضمین می کند آنچه که لایه های پایین تر انتقال داده اند ، به شکلی است که لایه های بالاتر می توانند از آن استفاده کنند.


    انواع لایه در مدل OSI :


    OSI





    لایه فیزیکی :


    این لایه پایین ترین لایه در مدل OSI می باشد این لایه با موارد زیر سرو کار دارد


    ۱-خواص فیزیکی واسط ها و رسانه انتقال:


    لایه فیزیکی، نوع رسانه انتقال و خواص واسط بین دستگاه ها و رسانه انتقال را تعریف می کند.


    ۲-نمایش بیت ها:


    داده ها در لایه فیزیکی شامل رشته ای از بیت های بدون تفسیر هستند.برای انتقال بیت ها باید به سیگنال تبدیل شوند(الکتریکی یا نوری).لایه فیزیکی نوع کدینگ را مشخص می کند یعنی چگونگی تبدیل صفر ها و یک ها به سیگنال.


    ۳-نرخ انتقال:


    تعداد بیت هایی که در هر ثانیه منتقل می شوند در این لایه تعریف می شود.به عبارت دیگر لایه فیزیکی،پایداری هر بیت را تعریف می کند و مشخص می کند آن بیت چه مدت حضور دارد.


    ۴-همگامی بیت ها:


    ساعت های فرستنده و گیرنده باید با هم همگام باشد.


    ۵-پیکره بندی خط:


    لایه فیزیکی با اتصال دستگاه هابا رسانه سرو کار دارد.در پیکره بندی نقطه به نقطه، دو دستگاه از طریق یک پیوند اختصاصی به هم وصل می شوند و در پیکره بندی چند نقطه ای یک پیوند بین چند دستگاه مشترک است.


    ۶-توپولوژی فیزیکی :


    مشخص می کند که دستگاه ها چگونه به متصل هم می شوند تا شبکه را ایجاد کنند


    توپولوژی های ستاره، گذرگاه ، حلقه، مش و درختی از انواع رایج هستند.


    ۷- حالت انتقال:


    انتقال می تواند یک طرفه ،دوطرفه ناهمزمان یا دو طرفه کامل باشد


    لایه پیوند داده:


    لایه فیزیکی را که ابزارانتقال خام است به یک پیوند قابل اعتماد تبدیل میکند .این لایه باعث می شود لایه فیزیکی برای لایه بالایی (لایه شبکه) فاقد خطا باشد.


    وظایف لایه پیوند داده عبارتند از:


    ۱-قاب بندی:


    رشته بیت های دریافتی از لایه شبکه به واحد هایی از داده ها به نام قاب تقسیم


    می شود.


    ۲-آدرس دهی فیزیکی:


    اگر قرار باشد قاب ها در سیستم های مختلفی در شبکه توزیع شوند،این لایه سرایندی به قاب اضافه می کند تا فرستنده و گیرنده قاب را مشخص نماید.


    این آدرس معمولا روی کارت شبکه نوشته شده است.


    ۳-کنترل جریان:


    اگر نرخ دریافت داده ها در گیرنده کمتر از نرخ تولید داده ها در فرستنده باشد،این لایه یک راهکار کنترل جریان را در نظر می گیرد تا گیرنده آسیب نبیند.


    ۴-کنترل خطا:


    این لایه از طریق افزودن راهکارهای تشخیص و ارسال مجدد قاب های خراب یا مفقود،قابلیت اعتماد را برای لایه فیزیکی فراهم می کند.برای تشخیص قاب های تکراری نیز راهکاری ارئه میدهد.کنترل خطا معمولا با افزودن دنباله ای به انتهای قاب صورت می گیرد.


    ۵-کنترل دستیابی:


    وقتی دو چند دستگاه به یک پیوند متصل می شوند،پروتکلهای این لایه باید مشخص کنند که در هر لحظه کدام دستگاه می تواند بر آن پیوند کنترل داشته باشد.


    لایه شبکه :


    این لایه مسئول تحویل بسته از مبدا به مقصد است. ممکن است انتقال از طریق چند شبکه صورت گیرد بر خلاف لایه پیوند داده ها که تحویل بسته هارا بین دو سیستم در یک شبکه کنترل می کند لایه شبکه تضمین می کند که هر بسته از نقطه مبدا به نقطه انتهایی می رسد. اگر دو سیستم در یک شبکه باشند نیازی به لایه شبکه نمی باشد در غیر این صورت نیاز به لایه شبکه می باشد.وظایف این لایه عبارتند از:


    ۱- آدرس دهی منطقی:


    اگر بسته ارسالی از مرز شبکه عبور می کند با ید از سیستم آدرس دهی منطقی استفاده کرد.به آدرس منطقی آدرسIP می گویند.این آدرس در ورژن های مختلف متفاوت می باشد به عنوان مثال در IPV4 این آدرس ۳۲ بیتی است در حالیکه در IPV6 این آدرس ۱۲۸ بیتی است.


    ۲-مسیریابی:


    شبکه های مستقل از طریق مسیریاب ها به یکدیگر متصل می شوند.


    لایه انتقال :


    لایه انتقال مسئول تحویل فرایند به فرایند کل پیام است.فرایند برنامه ای کاربردی است که در یک میزبان اجرا می شود. بر خلاف لایه شبکه که تحویل مبدا به مقصد بسته ها را نظارت می کند،این لایه ارتباط بین بسته ها را تشخیص نمی دهد.با هر کدام به طور مستقل برخورد می کند به طوری کهگویی دو قطعه به پیام جداگانه ای مربوط می شود.از طرف دیگر لایه انتقال تضمین می کند که کل پیام به طور کامل و به ترتیب دریافت می شود.برای این کار کنترل خطا و کنترل جریان را در سطح مبدا و مقصد نظارت می کند.وظایف این لایه عبارتند از:


    ۱-آدرس دهی نقطه سرویس:


    کامپیوترها معمولا در هر زمان چندین برنامه را اجرا می کنند.به همین دلیل تحویل مبدا به مقصد نه تنها به معنای تحویل از یک کامپیوتر به کامپیوتر بعدی است،بلکه به معنای تحویل از یک فرایند(برنامه در حال اجرا)روی یک کامپیوتر به فرایند خاصی در کامپیوتر دیگرنیز هست. بنابراین ،سرایند لایه انتقال باید شامل نوعی آدرس به نام آدرس نقطه سرویس(یا آدرس پورت)باشد.لایه شبکه ،هر بسته را به کامپیوتر مناسبی می رساند و لایه انتقال کل پیام را به فرایند مناسبی درآن کامپیوتر تحویل می دهد.


    ۲-تکه تکه کردن و مونتاژ مجدد:


    پیام به قطعات قابل انتقال تقسیم می شود به طوری که هر قطعه حاوی شماره ترتیب است. لایه انتقال با استفاده از این شماره ها ،پیام را با رسیدن به مقصد،مونتاژ


    می کند . علاوه بر این ،با این شماره ها می توان بسته های مفقود شده را شناسایی و جایگزین کرد.


    ۳-کنترل اتصال:


    لایه انتقال می تواند اتصال گرا یا بی اتصال باشد.لایه انتقال بی اتصال،با هر قطعه به عنوان یک بسته مستقل رفتار می کند و آن را به لایه انتقال ماشین مقصد تحویل


    می دهد. لایه انتقال اتصال گرا ،قبل از تحویل بسته ،با لایه انتقال در ماشین مقصد اتصال برقرار می کند. پس از انتقال تمام داده ها، اتصال قطع می شود


    ۴-کنترل جریان:


    همانند لایه پیوند داده ها،لایه انتقال مسئول کنترل جریان است.اما کنترل جریان در این لایه ،به جای این که در یک پیوند (شبکه) انجام گیرد،انتها به انتها است.


    ۵-کنترل خطا:


    همانند لایه پیوند داده ها،لایه انتقال مسئول کنترل خطا است.اما کنترل خطا در این لایه به جای اینکه در پیوند انجام شود،از فرایندی به فرایند دیگر صورت میگیرد.


    لایه انتقال در فرستنده تضمین می کند که کل پیام بدون خطا به لایه انتقال گیرنده


    می رسد . تصحیح خطا معمولا از طریق ارسال مجدد صورت می گیرد.


    لایه جلسه:


    سرویس های ارائه شده توسط سه لایه اول برای بعضی از فرایند ها کافی نیستند.


    لایه جلسه کنترلگر مذاکره شبکه است. تعامل بین سیستم های متصل به هم را برقرار،نگهداری و همگام می کند.وظایف لایه جلسه عبارتند از:


    ۱-کنترل مذاکره:


    لایه جلسه اجازه می دهد دو سیستم وارد مذاکره شوند.اجازه می دهد ارتباط بین دو فرایند به صورت دو طرفه نا همزمان یا دو طرفه کامل باشد ۲-همگام سازی:


    لایه جلسه به فرایند اجازه می دهد نقاط کنترلی (نقاط همگامی)را به رشته ی


    داده ها اضافه کند.به عنوان مثال اگر سیستم ،فایلی به اندازه ۲۰۰۰ صفحه را ارسال کند،خوب است پس از هر ۱۰۰ صفحه یک نقطه کنترلی قرار گیرد تا تضمین شود هر واحد ۱۰۰ صفحه ای به طور مستقل دریافت و اعلام وصول می شوند. در این مورد اگر در حین انتقال صفحه ۵۲۳ اشکالی پیش آید،پس از ترمیم سیستم فقط


    صفحات ۵۰۱ تا ۵۲۳ باید دوباره ارسال شوند.


    لایه نمایش:


    با معنای اطلاعات مبادله شده بین دو سیستم سروکار دارد.


    وظایف این لایه عبارتند از:


    ۱-ترجمه:


    فرایند ها بین دو سیستم اطلاعات را به شکل رشته های کاراکتری ،اعداد و غیره مبادله می کنند. اطلاعات قبل از ارسال باید به رشته بیتی تبدیل شوند. چون کامپیوتر های مختلف ،از سیستم های کد کذاری مختلفی استفاده می کنند،لایه نمایش مسئول اداره کردن روشهای مختلف کدگذاری است.لایه نمایش در فرستنده،اطلاعات را از فرمت خاص فرستنده به فرمت مشترک تبدیل می کند. لایه نمایش در گیرنده،فرمت مشترک را به فرمت مناسب برای گیرنده تبدیل می کند.


    ۲-رمزنگاری:


    برای انتقال اطلاعات حساس،سیستم باید قادر باشد محرمانگی را حفظ کند.رمزنگاری به معنای این است که فرستنده،اطلاعات اصلی را به شکل دیگری تبدیل می کند و پیام حاصل را به شبکه می فرستد.رمزگشایی فرایند معکوسی را انجام می دهد تا پیام رمزی رابه شکل اصلی در آورد.


    ۳- فشرده سازی:


    فشرده سازی داده ها ،از تعداد بیت های موجود در اطلاعات می کاهد.فشرده سازی داده ها در انتقال چند رسانه ای مثل متن،صوت و تصویر مناسب است.


    لایه کاربرد:


    لایه کاربرد کاربر را قادر می سازد به شبکه دسترسی داشته باشد. واسط های کاربر را هم فراهم می کند و از سرویسهایی مثل پست الکترونیک،دستیابی به فایل راه دور و انتقال آن ،مدیریت بانک اطلاعاتی مشترک و انواع دیگری از سرویس اطلاعات توزیعی پشتیبانی می کند.بعضی از سرویس های ارائه شده توسط این لایه عبارتند از پایانه مجازی شبکه،انتقال،دستیابی و مدیریت فایل (FTAM) ،سرویس نامه و سریس های دایرکتوری


    ویرایش توسط M-r-r : 2018-04-24 در ساعت 09:23 AM

کلمات کلیدی در جستجوها:

هیچ کلمه ای ثبت نشده است.

برچسب برای این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمی توانید موضوع جدید ارسال کنید
  • شما نمی توانید به پست ها پاسخ دهید
  • شما نمی توانید فایل پیوست ضمیمه کنید
  • شما نمی توانید پست های خود را ویرایش کنید
  •