G.SHDSL Modem

مودمهای جی دات را بر حسب پارامترهای مختلفی میتوان تقسیم بندی کرد:
- پشتیبانی یا عدم پشتیبانی از پروتکلهای روتینگ ( Bridge, Routing )
- پشتیبانی ATM/EFM یا عدم پشتیبانی از EFM
پهنای باند قابل ارائه و مسافت قابل پوشش توسط مودمهای G.SHDSL دو فاکتور مهم هر مودم G.SHDSL محسوب می شود.بدلیل هزینه بر بودن نصب فیبر نوری از محل شرکت تا مخابرات، استفاده از مودمهای G.SHDSL روش مقرون بصرفه ای جهت دریافت سرویس متقارن بر روی سیم مسی می باشد.
مودمهایی که تنها قادر به پشتیبانی از تکنولوژی ATM میباشند، امکان ارسال 2.3Mbs را بر روی یک زوج سیم دارا میباشند.مودمهایی که قادر به پشتیبانی از تکنولوژی EFM میباشند، قابلیت ارسال 5.7M بر روی یک زوج سیم را دارا میباشند.در صورت استفاده از مودم EFM با پشتیبانی از چهار زوج سیم، امکان ارسال 22M بر روی زوج سیم مقدور خواهد بود.
البته کدینگ استفاده شده در مودم، در میزان پهنای باند قابل پشتیبانی موثر میباشد.مودمهایی که اخیراً به بازار آمده اند قابلیت پشتیبانی از کدینگ TC-PAM128 را دارا بوده که در صورت پشتیبانی DSLAM مربوطه از این کدینگ، امکان ارسال پهنای باند تا 60M بر روی چهار زوج را فراهم خواهد نمود.
از آنجاییکه DSLAM های نصب شده در مراکز مخابراتی ، در حال حاضر TCPAM-32را پشتیبانی مینمایند، لذا امکان استفاده از قابلیت ارسال پهنای باند تا 60M ، تنها در صورتی امکانپذیر میباشد که دو مودم بصورت Back to Back نصب گردند.
مهمترین مسئله در خصوص ارتباط مودم با مرکز مخابرات پارامتر SNR یا Signal-to-noise ratio که همان میزان نویز به سیگنال می باشد. که هرچه بیشتر باشد لینک بهتری قابل دریافت و در واقع پهنای باند بالاتری رو می توان از لینک دریافت نمود.
SNR زیر ۶ دسی‌بل بسیار بد است و مشکلات همگام کردن به وجود آورد.
۷ تا ۱۰ دسی‌بل خوب به نظر می‌رسد، اما زیاد مناسب نیست.
۱۱ تا ۲۰ دسی‌بل خوب است، اما ممکن است مشکلات همگام کردن به وجود آورد.
۲۰ تا ۲۸ دسی‌بل بسیار خوب است.
۲۹ دسی‌بل یا بالاتر بسیار عالی است.
هرچه شما از مرکز مخابراتی دورتر باشید، SNR کمتری خواهید داشت. در ساعات پرترافیک این مشکل بدتر نیز خواهد شد.
برخی از مودم ها خاصیت Bounding را دارا می باشند. که در این حالت نیازی به pair کردن و تسهیم کردن یا بالانس کردن Line ها با یگدیگر نبوده و به صورت یک لایه فیزیکال و لایه 2 ارتباط یکپارچه می شود. و حتی در صورت پشتیبانی مودم از پارامتر های لایه 3 می توان به راحتی تمامی تعاریف را بر اساس یک پورت جامع انجام داد.
برخی از مودمهای جی دات موجود بصورت ماژولار بوده که علاوه بر پورت اترنت، امکان نصب ماژول E1 نیز بر روی مودم امکانپذیر میباشد که در اینصورت پکتهای IP و فریمهای E1 بر روی سیم مسی قرار گرفته و به سمت مرکز ارسال می گردند.
مودمهای جی دات موجود در بازار ایران عمدتا ساخت کشور تایوان بوده و برندهای اروپایی و آمریکایی و کره ای بدلیل عوامل مختلفی از جمله قیمت بالاتر، کمتر فرصت حضور در بازار ایران را پیدا کرده اند.
چی ست های DSL های مودمهای جی دات نیز متنوع میباشند.برخی از DSL Chipset شرکت Ikanos، برخی Broadcom و برخی نیز از چیپ ست های Lantiq استفاده میکنند.
چیپ ست Ikanos فاقد Support Dual Barrier TDM/EFM میباشد در حالیکه چیپ ست Lantiq امکان پشتیبانی همزمان از TDM/EFM را دارا میباشد.
سال گذشته شرکت Ikanos توسط کمپانیQualcomm خریداری گردید که لینک خبر در زیر میباشد :
[URL="http://gfastnews.com/index.php/90-r/252-qualcomm-fires-everyone-and-shuts-down-ikanos"]Qualcomm fires everyone and shuts down Ikanos[/URL]
جهت واردات مودم جی دات به کشور، مودم وارد شده میباست تستهای مورد نظر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در خصوص مودم جی دات را Pass نماید.عمده ترین تست مورد نظر سازمان RFC2544 میباشد که شامل سه پارامتر زیر میباشد :
Throughput
@Max. Throughput Latency
Frame Loss
اخیراً تستهای QOS و STP نیز به تستهای فوق افزوده شده که کار را برای واردکنندگان قانونی مودمهای مذکور کمی دشوار نموده است.

Email : [EMAIL="Sales@rapidcom.ir"]Sales@rapidcom.ir[/EMAIL]