آقای کاشيان،
پروژه ای که شما اداره کننده آن هستيد، به جمع آوری اطلاعات شرکتهای خصوصی ميپردازد.
برايم جالب بود که بدانم چه کسی اين طرح را ارائه کرده و پياده سازی ميکند که با توضيحات شما متوجه شدم.
من بر خلاف برخی دوستان شما را بخاطر اين کار سرزنش نميکنم و ايراد نميگيرم که چرا فلان کار را نميکنيد.
بلکه تنها اشکالی که وارد کردم بر سر نامگذاری آن بعنوان پروژه ای ملی بود.
تعريف پروژه های ملی معمولا توسط سازمانهای ملی صورت ميگيرد.
در پروژه های ملی "معمولا" رسم بر اين است که از بين زبده ترين افراد، گروهی که بهترين هستند (و البته در ايران واجد شرايط بند "پ" قانون عمومی کشور هستند) مسئوليت انجام کار را بر عهده ميگيرند.
هزينه های پروژه های ملی از بودجه عمومی کشور پرداخت ميشود نه از جيب من و امثال من!
و سود آن هم در نهايت برای دولت (بعنوان مدير اجرايی کشور) باقی ميماند و لا غير!
اين تنها ايراد من بود.
آمار گيری يکی از نقاطی است که در ايران همواره مورد کم مهری واقع شده و دليل آن نيز نگرش خاص افراد جامعه به حاکميت است که شايد در پی تحولات يک قرن گذشته شکل گرفته.
کار شما فی النفسه قابل تقدير و ستايش است. ولی بدليل همان ديدگاه منفی که نسبت به اينگونه فعاليتها وجود دارد، با اين گونه بازخورد ها هم مواجه ميشويد.
همان گونه که رضای عزيز هم توضيح داد نحوه بيان شما نيز مزيد بر علت ميشود تا اين ديدگاه منفی قوت بگيرد.
اگر از نحوه نگرش و نگارش من رنجشی به شما وارد شد، عذر من را بپذيريد.
موفق باشيد.